मौजे आजिवलीची " राई" अर्थात "देवराई" भटकंती

बहिणाबाईंं सोबत भटकंती हा योग तसा विरळाच! ९ फेब्रुवारीला साधून आला. भटकंतीचे ठिकाण होते, मौजे आजिवलीची "राई" अर्थात "देवराई"!  

आमच्या कला मावशींचे हे गाव! "दोन्ही ताईंंना "राई" दाखवायची आणि माहेरघरचा पाहुणचार सुद्धा"  मावशींच्या अंगात उत्साह संचारलेला!

पायवाटेने "राई" कडे निघालो. वसंतपंचमीच्या चाहुलीने सुरेख रानफुले सोबतीला होती. रामेटा, दाईटी, कळक (बांबू), गोईरी, मारबीट, माडाची सारीक अशी विविध स्थानिक नावे मावशींंकडून समजली. ज्याची शास्त्रीय नावे माहित करून घ्यायला आवडेल.

जवळ जवळ दोन-अडीच किमी हलका चढ चढत गेल्यावर "राई" त पोहोचलो. सूर्यप्रकाशाशी स्पर्धा करणाऱ्या, विविध प्रकारच्या प्रचंड उंच  वृक्षांनी संमोहित केले.  

सूर्यप्रकाशाच्या हलक्याश्या उन्हात झाडांची जमिनीवर पसरलेली सावली जणू सुरेख रांगोळीच भासत होती.

आल्हाददायक गारवा, प्रसन्न शांतता, पक्षांची मधूनच कोल्हेकुई.....

ह्याच्या पार्श्वभूमीवर "राई" मध्ये किचिंत चढावर विसावलेले "वाघजाई माता मंदिर"!

विस्मयकारक गुहा! मंदिराच्या गाभाऱ्यातून खोल जाणारी अर्धवर्तुळाकार गुहा!

श्री. गणेश आणि देवी मातेची आरती गायून, "राई" तील प्रसन्न शांतता मनात साठवत "राई" तून बाहेर आलो. 

मावशींच्या घरी चिकन, तांदळाची भाकरी, तांदळाच घावन आणि भाताची मेजवानी !

आजिवली! डोंगराच्या कुशीत विसावलेले, पवना धरणाच्या जलाशयाने वेढलेले, तुंग-तिकोना किल्ल्याच्या भव्यतेने नटलेले एक सुरेख गाव!

यावेळी "देवराई"ला भेट दिली ती आनंदासाठी ! पुढच्या वेळी तो भेट  अभ्यासण्यासाठी असेल!















परत भेटूच एका नव्या देवराई सोबत!













No comments: