केटूएस (कात्रज टू सिंहगड) नाईट ट्रेक: २१-२२ जानेवारी २०१७


केटूएस ट्रेक....तिसऱ्यांदा?....का?.... कशासाठी?

जाहिरात तीच....रात्रीचा ट्रेक...१६-१७ टेकड्या...१५ किमी अंतर.....
आधीचे दोन्हीवेळचे अनुभव......
थोडे चांगले...थोडे “नको तो ट्रेक” असे वाटणारे.....तरीही.....

ह्या इतक्या टेकड्यांचे, अंतराचे दडपण आलेचं नाही.......
कोणतीचं गोष्ट जाण्याच्या इच्छेवर विपरीत परिणाम करू शकली नाही......
मनाने नकारघंटा वाजवलीच नाही.....
आतल्या आवाजाने “नाही” असं निक्षून सांगितलचं नाही....

एका संस्थेबरोबर एक ट्रीप केली होती.. त्याचं ठिकाणाची त्यांची जाहिरात मला पुन्हा आली...विचार आला, “ आता परत? त्यांना माहित आहे मी ते ठिकाण बघितलेलं आहे तरीही मला का जाहिरात पाठवली? त्याचं पैशात मी दुसरं ठिकाण पाहणं जास्त संयुक्तिक नाही का?” 

फरक आला लक्षात?

ट्रेकचं हेचं होतं की...त्याचं त्याचं ट्रेकची जाहिरात पुन्हा पुन्हा मिळते....एकाचं नाही तर अनेक ग्रुप कडून.....तरीही जावसं वाटतं ..का?.....  “त्याचं पैशात दुसरा, आधी न केलेला ट्रेक करू” असं मनात येतं नाही...का? काय आहे फरक?

आज निघाले होते ....का जात होते?....माहित नाही......

आम्ही ६ पार्टीसीपन्ट.....एस. जी. ट्रेकर्सचे प्रशांत आणि परेश.....आठ जणाचा छोटा ग्रुप....८ च्या कोंढणपूर गाडीने स्वारगेटवरून निघून कात्रज ओल्ड टनेलला उतरून चालायला सुरुवात केली...वाघजाई मंदिरापर्यंतचा हा रस्ता यावेळी खूप सपाट, विना चढाईचा वाटला, पायवाटेचा वाटला....आधीच्या दोन्ही वेळी तो खूप चढाईचा वाटला होता. दुसऱ्या ट्रेकच्या वेळी तर घोटे जड झाले होते आणि पुढचं पाऊल टाकवतं नव्हतं......यावेळी असं काहीचं झालं नाही.....रस्त्याने जाताना असं वाटलं, “प्रशांत ने वेगळ्या वाटेने आणलं की काय”....

वाघजाई मंदिराजवळ सर्वांची ओळख परेड झाली. सूचना दिल्या गेल्या. सर्वांकडे टॉर्च आहे, खायला आहे, पाणी आहे इ. ह्याची खात्री केली गेली....रात्री ९ वाजता ट्रेक सुरु झाला!

देवीचा आशीर्वाद घेऊन ट्रेक मी सुरु केला! दरवेळी मंदिराजवळून चढून जायचो...यावेळी प्रशांतने मंदिराला वळसा घालून नेलं....तो रस्ता पुन्हा मला आधीच्या तुलनेत अधिक सपाट वाटला....मला कळेचना....पुन्हा वाटलं, “प्रशांत ने वेगळ्या वाटेने आणलं की काय”.......

ट्रेक सुरु झाला...सुरुवातीला सगळे तसे शांत होते...२-३ जण ट्रेकसाठी तसे नवखे होते आणि मी सोडले तर सर्वजण केटूएस पहिल्यांदाचं करत होते....

हळूहळू एकमेकातील बोलण वाढलं....गप्पांचा आवाज येऊ लागला........

एक-एक टेकडी पार होतं होती...तसं तसं गप्पांचा आवाज वाढत होता....इंग्लिश अॅडव्हेन्चर मुव्हीज.....बुक्स...यावर गप्पा रंगात आल्या होत्या.....

मी आणि परेशमध्ये सुद्धा गप्पा रंगल्या....माझे ब्लॉग्ज....एस. जी ट्रेकर्स... विशाल...प्रशांत आणि माझी केटूएसला झालेली ओळख...इंग्लिश मुव्हीज...परेशची खासियत आहे ..तो बोलायला लागला कि मनातलं ओठावर येतं!

रात्री १२ वाजता जेवण्यासाठी विसावलो....

रात्री दोन वाजता चंद्र आकाशात चमकला....

सिंहगडावरची लालबत्ती स्पष्ट आणि जवळ दिसू लागली....म्हटलं, “कात्रज टू सिंहगड रोपवे नाही होऊ शकत का?”.... कोणीतरी म्हटलं, “मेट्रो आणायची का?”....म्हटलं, “ गुड आयडीया...सर्व गडांच्या पायथ्याशी मेट्रो यायला हवी”..... कल्पनेनं जो हशा पसरला त्याने वातावरण अधिकचं हलकं-फुलकं झालं.....

पहाटे ४.४५ ला आम्ही डांबरी रस्त्याला लागलो होतो!....

वाव....काय आत्मसंतुष्टी देणारं फिलिंग होतं....मध्ये मध्ये काही क्षणाचे ब्रेक घेऊन...जेवणासाठी ३०-४० मिनिट थांबूनही आम्ही ८ तासाच्या आत ट्रेक पूर्ण केला होता!

रादर मी पूर्ण केला होता!.... “लालबत्ती”.... “शेवटचे दहा मिनिट”...फक्त शब्द वाटले........टेकड्या सोड्ल्या तर ४-५ पॅचेस असे होते जे उतरायला अत्यंत स्टिफ आणि स्लीपरी होते... “अगदी खोल दरीत उतरल्यासारख वाटलं”!..प्रवाहशील माती आहे इथे.....छोट्या छोट्या दगडांनी बहरलेली “फ्री फ्लोइंग” माती!... आपल्यालाही वाहून नेतं होती ती....ग्रीप येतं नव्हती....चक्क बसून “घसरगुंडी” केली....म्हटलं, “लहानपणी न केलेल्या घसरगुंडीची कसर भरून काढतेय”.....वरून खाली दिसणाऱ्या टॉर्चकडे बघितलं तर खरोखरचं “खूप खोलवर दरी” असल्यासारखं वाटतं होतं...काही ठिकाणी ही माती वरून खाली वाहत होती आणि तो मागे खेचतं होत्ती....

कंबर थोडी दुखू लागली होती.....मधूनचं थोडा तोल जात होता....बस्स बाकी काही त्रास नाही..... “नको तो ट्रेक.. कशाला आले मी” .....हा विचार एकदाही स्पर्शून गेला नाही.........का?

एक आनंदाची गोष्ट सांगायची राहिलीचं...ओळखा?.......नाही ओळखता येतं?....माझे ब्लॉग्ज मनापासून वाचतं नाही वाटतं तुम्ही....काय म्हणता हिंन्ट देऊ?....ओके..... “असा एक शब्द आहे जो आतापर्यंत मी लिहिलेला नाही...ज्याने आतापर्यंतचे माझे सगळे ब्लॉग्ज व्यापून टाकले होते”...ओळखलतं?.....काय राव तुम्ही...हे पण मीच सांगायचं.....सांगते...माझ्यासाठी आनंदाची गोष्ट शेअर तर करायलाचं हवी.....मला “दम” तुलनेने खूप कमी लागला होता....जवळजवळ ७०% कमी! ७०% कमी वेळा मी थांबले......मी ते अनुभवतं होते....पहिल्याचं टेकडीला माझ्या ते लक्षात आलं......पहिलीचं टेकडी तशी विनासायास मी पार केली....मलाचं थोडं आश्चर्य होतं....म्हणून मी ट्रेकभर नोटीस करत राहिले....आणि तेव्हा खूष झाले जेव्हा प्रशांत म्हणाला, “मॅडम, यावेळी तुम्हाला दम कमी लागत होता...पहिली टेकडी तुम्ही पार केली तेव्हाचं माझ्या लक्षात आलं”....वाव दुसरं आश्चर्य होतं मला...प्रशांतनेही ते नोटीस केलं होतं! तो म्हणालाही, “गेल्यावेळी तुम्हाला बऱ्यापैकी दम लागत होता”....वाव......आहे ना आनंदाची गोष्ट! “दम, थकवा, दमछाक, अर्धमेली.इ” शब्दाविना असलेला ब्लॉग.....एव्हरेस्ट दर्शनाच्या स्वप्नाइतकाचं महत्वपूर्ण!




सिंहगडावर समीट.....लालबत्ती असणाऱ्या टॉवर खाली हजेरी....







शेकोटी....गरमा गरम चहा....कांदाभजी....पिठलं, भाकरी, ठेचा...मटक्यातलं दही!














आणि हो, सिंहगड, राजगड आणि तोरणाच्या साथीने अनुभवलेला सूर्योदय! 

थकवा, कंबरदुखी कुठल्या कुठे गायब झाली होती....एकदम फ्रेश, झकास वाटतं होतं....केटूएस सारखा अति आव्हानात्मक ट्रेक करून आलोय ह्याच्या खाणाखुणा लोपल्या होत्या!

तर मी तिसऱ्यांदा परत त्याचं ट्रेकला आले होते.....का? 

----कदाचित ह्याचं परिवर्तनात्मक अनुभवासाठी!



पहिला, केटूएस ट्रेक:हा नाईट ट्रेक एक अध्यात्मिक जाणीव आहे! "तिमिराकडून तेजाकडे नेणारा प्रवास " आहे. तिमिर म्हणजे मनातील संभ्रम, दबलेला आत्मविश्वास, अज्ञान, स्वत:तील क्षमतांचा अपरिचय, क्षमतांना संधीच न देणारी प्रवृत्ती! तेज म्हणजे दृढनिश्चय, जाणीव, उभारलेला आत्मविश्वास, क्षमतांची सिद्धता आणि आगेकूच!”


दुसरा, केटूएस ट्रेक: “ हा डे ट्रेकस्वत:ला स्वत:च्याच प्रेमात पडणारा, स्वत:च्या नजरेतून स्वत:ची प्रतिमा उंचावणारा” असा हा केटूएस ट्रेक आहे! सेल्फ एस्टीम जर वाढवायचं असेल तर एकदातरी केटूएस ट्रेक जरूर करावा!”

तिसरा, केटूएस ट्रेक:आध्यात्मिक जाणीवे पलीकडेही काही आहे? सेल्फ एस्टीम पलीकडेही काही आहे?....मनाची, शरीराची, भावनांची अनुभवलेली शब्दापलीकडली एक अवर्णनीय अवस्था ..........शरीर, मन, भावनांवर मिळवलेल्या विजयापलीकडेही काही आहे?.”....

केटूएस ट्रेक....तिसऱ्यांदा?....का?.... कशासाठी?

प्रश्नचिन्ह आहेचं..........शोध सुरूचं आहे...........


फोटो आभार: केटुएस नाईट ट्रेक टीम

1 comment:

UB said...

Awesome madam....